Rozdział 1

Harry i Ellen siedzą na kanapie w domu. Dziewczyna wyrywa mu broń z dłoni i odkłada na stolik.

Ten patrzy na nią zdziwiony, wie że nie lubi kiedy zajmuję się tymi sprawami w domu.

- Pracę zostawiasz poza domem.

- Kochanie chciałem schować.

Ta wywraca oczami. Kładzie dłoń na jego kolanie.

 - Musimy porozmawiać.

- Słucham - bierze ją na kolana.

- O dziecku.

- To znaczy?

- Dobrze wiesz, że staramy się i nic..

- Może za mało się staramy?- całuje jej szyję.

Odchyla głowę pozwalając mu na to.

 - A może to co innego?

- Co masz na myśli?- robi jej malinkę i wznawia wędrówkę ustami.

- Że nie możemy mieć ?- mruczy.

- No nie wiem..

- Może musimy iść do lekarza.

- Skoro ci tak zależy..

- To teraz tylko ja chcę tego dziecka?! - unosi głos na męża.

- Nie denerwuj się. Miałem na myśli lekarza. - odsuwa się.

-  Chcę wiedzieć czy ty się za mało starasz czy ze mną  jest coś nie tak.

- Ja za mało?- oburza się.

- Czyli ta druga opcja..

- Nie wiesz tego. Nawet jeśli to nie koniec świata.

- Przebadamy się skarbie. - całuje delikatnie jego usta. - Obiecałam ci syna.

- Dobra

Do domu wchodzi młoda dziewczyna. Niesie torby z zakupami do kuchni. Sprząta, gotuje i mieszka tu.

Jest niewysoka. Niższa od Ellen. Ma brązowe, pofalowane włosy do pół pleców i bardzo szaro-niebieskie oczy. Najczęściej dużo mówi, ale w towarzystwie pana Stylesa, milczy. Mężczyzna wzbudza w niej strach. Mimo wszystko. Jego żona za to jest przemiła. Obie się lubią. Black Stewart. Ma nietypowe imię. Miała nietypowych rodziców. Idzie do salonu. 

- Będzie pan na obiedzie?

- Postaram się być.

- Dobrze - znika w kuchni.

- Muszę wyjść - mówi Harry do żony.

- Gdzie znowu? Dopiero przyszedłeś.

- Ale muszę jeszcze. Ellen no siła wyższa.

- Gdzie? - zakłada ręce na klatkę.

Piorunuje mężczyznę wzrokiem. On bez przerwy ma jakieś sprawy.

- Obowiązki.

- No jasne. Idź - wzdycha i wstaje.

Idzie do kuchni, aby pomóc Black.

Mężczyzna zamawia przez telefon kwiaty które odbierze w drodze do domu.

Ellen rozmawia z gosposią, żeby nie myśleć o Harry'm. Dziewczyna dostaje bardzo dużą pensję, ale nie może nikomu powiedzieć czym zajmuje się jej szef. Jeśli tak się stanie, to on zniszczy ją a nie ona jego.

- Napluj mu do tego jedzenia. - mówi kobieta patrząc przez okno. - Albo ja to zrobię

- Pani Styles, myślę że to musi być coś ważnego.

- Black... jeszcze trochę chyba musisz się nauczyć.

- To znaczy? - odkłada łyżkę i przenosi wzrok na blondynkę.

- Naskoczyłam na niego, to pan Styles postanowił się ewakuować.

- Faceci to tchórze.

- Zdecydowanie.

- Nawet ci najtwardsi - uśmiecha się pod nosem.

- Jest cwany, ale kochany.

- Widać, niech pani spojrzy przez okno.

Kobieta podchodzi i patrzy na podwórko.

Całe w kwiatach.

Wychodzi na zewnątrz i dostrzega męża.

- to ma być  przepraszam ?

- Przepraszam? Mam za co?

- A nie masz?- zakłada ręce na klatkę. - Uciekam bo żona naciska.

- Musiałem coś załatwić.

- Chodź na obiad. - ciągnie go za rękę.

- Jest ok? Złość piękności szkodzi.- zatrzymuję ją.

Przyciąga go i całuję w usta. Black śmieje się patrząc na nich.

Są śmiesznym małżeństwem. Zdecydowanie nietypowym.

Przychodzą do salonu. Dziewczyna podaje im talerze i życzy smacznego. Sama je w kuchni.

Harry po obiedzie odnosi naczynia.

Black szybko się podnosi i zabiera od niego wszystko. Po kolei odkłada do zmywarki.

- Chyba wszystko - mówi mężczyzna.

- Zrobiłam zakupy, sprzątanie planuje jutro. Mogę wyjść do czasu kolacji?

- Jasne

- Dziękuję. Korespondencja - podaje mu koperty.

- Dzięki. Klucze masz?

- Tak. Mam się spieszyć na kolację czy będziecie państwo  wychodzić?

- Nie przejmuj się. Wracaj kiedy chcesz. Może gdzieś pójdziemy.

- Miłego wieczoru. - zabiera nerkę i wychodzi.

- Na razie - Harry wraca do salonu.

Ellen siedzi na kanapie projektując kolejną suknię.

- Black wyszła gdybyś jej szukała.

- W porządku .

Idzie na górę i kładzie się na łóżku. Zmęczony trochę jest. Żona przychodzi do niego po godzinie. Jest w samym szlafroku.

- Jak tam wena?- pyta w poduszkę.

- ktoś mnie musi zmotywowac- siada na nim.

- Pomasuj..- mruczy prosząco czując ją na plecach.

Tą się śmieje ale masuje jego plecy i barki.

- Moje gnaty..

- Kości kochanie.

- Kocham twoje dłonie.

- Myślałam, że wszystko. - składa pocałunki na jego karku.

- Resztę też. Usta...taaak uwielbiam twoje usta.

Masuje go i całuje. Podkłada rękę pod jego klatkę i rozpina koszulę .

- Szukasz czegoś?

- Przodu mojego męża. - ściąga jakimś cudem materiak.

Ten obraca się i trzyma ją na brzuchu. Uśmiech sie do niego.

- słodka jesteś.

- Ty masz doleczki. Kocham je - muska jego usta.

- Myślałem że wszystko.

- No...- zsuwa materiał z siebie. - Postaraj się tak  bardzo mocno.

- Jak zawsze - prycha. Dłonie kładzie na jej pośladki i zaciska na nich palce. Siada i całuje Ellen.